IPUIN GEHIAGO

GAU BAT KONGUR MENDIAN
Joan den hilabetean lau mendizale ausart eta jakintsuek, Kongur
mendira igotzea erabaki zuten. Mendia altua zenez eta harkaitzez
inguratuta zegoenez, oso-oso prestatuta joan ziren: txamarra
handiekin, praka eta galtzerdi lodiekin eta motxilan behar diren tresnekin.
Halako mendiak, eguraldia eta bide luzeak ikusi ondoren, txundituta geratu ziren, baina, hala ere harkaitzen tarteetatik aurrerantz jarraitzea erabaki zuten.
Bide zakar haietatik jarraitzean, ilundu egin zitzaien eta gainera galduta zeudela konturatu ziren. Ondoren ekaitz bortitz eta beldurgarri bat hasi zen. Baina mendiaren gailurrean zegoen txabolatxo zahar bat aurkitzean, hoberena gaua bertan igarotzea zela erabaki zuten.
Txabolatxo hartan sartzean, goxoago sentitu ziren. Lo hartu behar zutenean beldurra sartu zitzaien, horregatik, bata bestearen ondoan jarri ziren goxo-goxo, baina horrek ez zien kezkamena alde batera uzten. Hala ere hurrengo egunean zeukaten burua jarria.
Goiza argitu zenean, bakoitzak bere gauzak hartu eta kanpora atera ziren. Begiak irekitzean txundituta geratu ziren elurte hark bota zuen elur guztiarekin. Dena txuri-txuri zegoen. Aurrerantz jarraitu ordez bertan geratu ziren. Baina beraiek ez ziren kezkatuta zeuden bakarrak, beraien gurasoak ere kezkatuta zeuden. Gurasoek suhiltzaileengana joatea erabaki zuten eta, helikoptero bat Kongur mendira bidaltzeko esan zieten. Hantxe zeuden lau mendizaleak mendiaren gailurrean. Helikopteroa ikustean pozez zoraturik jarri ziren. Eta azkar-azkar etxera eraman zituzten.
Amaia Lopez

EGUN BELDURGARRIA

Orain dela urte batzuk, neguko egun eguzkitsu batean lau neska-mutil mendizale eta adoretsuak ,Alpetako Galibier mendira ausartu ziren joatea.Mendi hau ikaragarria zen, aldapatsua eta elurtua batez ere.
Biharamunean, lau gazteak, Serre-Chavalier herritik ttipi-ttapa abiatu ziren Galibier muga zutelarik.Mendi magalean, eguraldi paregabea zegoen,baina pixkanaka eguraldia zapuzten hasi zen.
Denbora bat pasatu ondoren, elurra eta ekaitza hasi ziren, dena den, ausartak izan ziren, hotzez izoztuta zeuden eta hala ere adoretsu aurrera jarraitu zuten.Baina azkenean hotza ezin jasanik txabola txiki bat ikusi zutenean bertan sartu ziren beldurraren-beldurrez.
Gaua zetorren einean, ez zuten soluziorik bilatzen eta lotan gelditzea erabaki zuten.Gauean, denak lotan zeuden bat ez ezik, hura beldurrarengatik bigilatzen ari zen hartzen bat ez sartzeko.Azkenean hura ere amore emanda lo gelditu zen.Baina orduak pasa ondoren, hots batekin esnatu zen.Hots hori nondik zetorrren jakin nahiean, ateko zirrikitu batetik begiratu zuen, itzal haundi bat ikusirik, izututa atea ireki zuen, eta atearen beste aldean guarda bat zegoen.Harekin, elkarrizketa luze bat eduki ondoren, hurrengo egunean helikoptero bat etorriko zela haien bila esan zion.Bera pozaren-pozez , eta beldurrak kendurik azkenean lo hartu zuen.
Hurrengo goizean, notizia kontatu zien beste lagunei, haiek kanpora atera ziren. Pare bat ordu egon ziren itxaroten eta ez zegoen Helikopteroaren arrastorik ere.Azkeneko momentuan etsita zeudenean etorri zen, lau gazteak bertan sartu eta etxe aldera joan ziren.
Ibai Urteaga